سفالگری هنری هزینه بر است - وبلاگ من

به گزارش وبلاگ من، یک سفالگر با بیان اینکه سفالگری جزو رشته های هنری هزینه بر است چرا که به چرخ سفالگری، تجهیزات و کوره احتیاج است، شرح داد: همین موضوع موجب شده بخش عمده ای از هنرجویان بعد از گذراندن دوره های آموزشی به رغم تمایل به تداوم فراوری، قادر به ادامه کار نباشند؛ در حالی که علاقه مند و مشتاق به فراوری هستند.

به گزارش وبلاگ من به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اردبیل، گفته می گردد استان اردبیل زمانی به عنوان مهد فراوری سفال شناخته می شد. نمونه های سفال از بناها و محوطه های تاریخی کاوش شده که در موزه های این استان نگهداری می گردد نیز بیانگر این موضوع است. دوران صفویه شکوفایی تاریخی فراوری سفال است تا جایی که کارگاه های سفال متعددی در گوشه و کنار شهر فعالیت داشته و ظرف های سفالی بخش عمده از ابزار کاربردی مورد استفاده خانواده ها را تشکیل می داد.

با گذشت زمان و تغییر سبک زندگی، سفال کاربری اصلی خود را از دست داد و کارگاه های فراوریی مدتی دچار رکود شدند تا اینکه بخش عمده ای دست از فعالیت کشیدند. اما امروزه شکل های جدیدی از تزئینات دیواری در سطح شهرها و خانه ها گرفته تا ابزار کاربردی در آشپزخانه برای استفاده از سفال مطرح شده و این صنایع دستی دوباره به خانه ها راه پیدا نموده است.

به گفته یکی از مربیان سفالگری اردبیل سرنوشت سفال حداقل در 20 سال گذشته چندان خوشایند نبوده اما دوام این هنر با وجود مسائل بسیار ستودنی است و احتیاج به احیا دارد.

برخی تکنیک های سفال در اردبیل احیا شده است

زهرا اصلانی فارغ التحصیل رشته گرافیک است، تدریس سفال را از سال 81 در اردبیل و از مرکز فنی و حرفه ای شروع نموده و در حال حاضر در مرکز آموزش صنایع دستی استان فعالیت می نماید.

به گفته او که 17 سال است در این حوزه کار می نماید گاهی با بدسلیقگی ها و کمبود امکانات دست و پنجه نرم نموده است، با این حال توانسته برخی تکنیک های سفال از جمله مشبک و طرح برجسته را احیا کند.

همچنین شور و شوق آموختن در این سال ها موجب شده تا اصلانی بیش از هزار نفر سفالگر را تربیت کند که برخی از آنها به فراورینمایندگان سرشناس تبدیل شدند و برخی دیگر توانسته اند در نمایشگاه های ملی و بین المللی حضور موفق داشته باشند.

این هنرمند اظهار کرد: با وجود کوشش هایی که انجام شده کارگاه های سفال در اردبیل قادر به فراوری انبوه نیستند و سفارش آنها به صورت انگشت شمار است.

به اعتقاد او هر چند گِل رس به عنوان اساسی ترین ماده اولیه فراوری سفال در اردبیل قادر به فراوری است اما در وضعیت فعلی گِل مورد احتیاج از تهران و یا لالجین همدان تامین می گردد.

برگزاری نمایشگاه ها دلگرم نماینده است

اصلانی با بیان اینکه می توان با ارائه تسهیلات ارزان به هنرمندان، این رشته را به ضورت انبوه فراوری و سفال اردبیل را دوباره به صندلی مطلوبی راهنمایی نمایند، اضافه نمود: همچنین به منظور معرفی و رونق فراوری نیز برگزاری بازارچه ها و نمایشگاه های صنایع دستی می تواند موثر باشد و تا به امروز چه نمایشگاه های داخل استان و چه خارج از آن برای هنرمندان دلگرم نماینده بوده است.

این هنرمند که سال ها خالق آثار هنری از گِل رس بوده، اعلام کرد: هنرمندان باید حمایت شوند و در این صورت می توان حتی سبک های منحصر به فرد در سفال اردبیل تعریف کرد. از سویی بخشی از فعالیت های جدید هنرمندان سفال، اجرای اثر روی دیوار بناها است که با اقبال عمومی روبرو بوده و به نوعی توانسته معرف فرهنگ بومی این منطقه باشد. نمونه اجراها در دیوار بازارچه ها، بناهای تاریخی و خانه های مسکونی نشان می دهد سفالگری همچنان با اقبال گسترده همراه است و کافی است هنرمندان متخصص در مسیر درستی راهنمایی شوند.