تاسیس کتابخانه هم...؟
به گزارش وبلاگ من، اعضای خانواده ای برای گذراندن اوقات فراغت یا خرید به مجموعه ای تجاری می روند، در گشت و گذار خود به درهای باز یک کتابخانه با هزاران کتاب می رسند؛ مسئولان کتابخانه به همه احترام می گذراند و مردم پس مدتی متوجه می شوند که می توانند بدون هیچ مانعی به کنار کتاب ها بروند و کتاب ها را از قفسه ها بیرون بیاورند و بخوانند یا ورق بزنند.
به گزارش وبلاگ من، بنابر اعلام ایران مال، مسئولان کتابخانه که همگی دارای تحصیلات عالی کتابداری هستند، به سوالات آن ها با مهربانی پاسخ می دهند و حاضرند برای بچه ها در صورت تمایل خانواده ها و خودشان کتاب بخوانند و....
درد دل با مردم؛
آیا ممکن است این رفتار تعاملی که جزء سیاست های بنیادین کتابخانه جندی شاپور بازار بزرگ ایران است، سبب گردد تا خانواده ها به ویژه بچه ها و نوجوانان به کتاب و کتاب خوانی علاقمند شوند؟ آیا ممکن است این اولین حضورِ بسیاری از مراجعین یعنی مردم در یک کتابخانه باشد؟ آیا ممکن است آنها برای حضور در این کتابخانه و به تبع آن در کتابخانه های دیگر علاقه نشان دهند؟ آیا ممکن است بعضی از آنها به عضویت باشگاه کتابخوانی این کتابخانه برای ده ها فعالیت فرهنگی تمایل نشان دهند؟ و پایان آیا ممکن است با حضور در یک کتابخانه و ورق زدن یک کتاب سرنوشت یک کودک یا یک جوان تغییر یابد و او روزی نویسنده یا دانشمندی بزرگ گردد؟ علاوه بر این پرسش ها در نگاه کلان تر، آیا ممکن است تاسیس یک کتابخانه با امکانات مناسب و جذب کارکنان متخصص در یک مکان تجاری، پاسخ به یک مسئله فرهنگی و نشان دادن راهی نوین در ارتقاء فرهنگ عمومی کشور و فرهنگ سازی باشد؟
در مال ها و بازارها رسم نیست فضاهای فرهنگی با کارکرد محض که درآمد زا نیستند، تاسیس گردد. چرا؟ این پرسش پاسخ ساده ای دارد؛ چون در یک مال به خصوص در دوره جدید هدف صاحبان و سرمایه گذاران کسب درآمد و سود بیشتر است. اما در بازار بزرگ ایران بر خلاف این روال، فضاهای متنوع فرهنگی طراحی و ساخته شده است و قبل از راه اندازی بسیاری از بخش های تجاری، این مکان ها در اولویت آماده سازی قرار گرفته اند و هم اکنون میلیون ها نفر از این امکانات فرهنگی بهره می برند. یکی از این فضاها، کتابخانه جندی شاپور با ده ها هزار جلد کتاب و برنامه های متنوع برای سلیقه های مختلف است.
متاسفانه بعضی از رسانه ها بدون توجه به نقش و منافع این کتابخانه برای فرهنگ عمومی کشور و مردم، و بدون اطلاع از برنامه های دراز مدت و تاثیر تعاملی آن بر مردم به ویژه بچه ها و نوجوانان با اطلاعات کم و قیاس مع الفارق حیات و آینده آن را به چالش می کشند. باید در نظر داشت که درک کارکردها و تجربه احداث یک مکان فرهنگی با ساختار نوین و متفاوت احتیاج به گذر زمان دارد و نیز ماهیت و کارکرد یک کتابخانه در یک مال با کتابخانه دانشگاهی، تفاوت دارد. همانگونه که یک کتابخانه دیجیتالی با کتابخانه عمومی قابل قیاس نیست. این سوال مهم است تا بپرسیم؛ متر و میزان منتقدان بعضی از رسانه ها در تحلیل چنین کتابخانه ای که در یک بازار بزرگ تاسیس شده و تاکنون در کشور و حتی جهان نمونه مشابهی ندارد، چیست؟
کتابخانه جندی شاپور بازار بزرگ ایران یک کتابخانه عمومی با کارکرد خاص است و این اهداف را دنبال می نماید:
1- قرار دادن کتاب در دسترس مردم به آسانی و بدون قواعد سخت که به مراجعه چند باره اداری احتیاج ندارد.
2- نشان دادن اهمیت و صندلی کتاب در فضایی با معماری فاخر و زیبا که حضور مردم را تداوم بخشد.
3- اشاعه فرهنگ کتاب خوانی و دعوت مردم به ویژه خانواده ها برای حضور در کتابخانه و یادآوری نقش کتاب در تعلیم و تربیت خود و فرزندان.
4- توسعه کارکرد مفهوم اوقات فراغت و ایجاد زمینه برای حضور خانواده ها و مردم در کتابخانه ها به گونه ای که علاقه به کتاب و کتاب خواندن گسترش یابد.
کتابخانه جندی شاپور بازار بزرگ ایران در روند ارائه برنامه ها و اقدامات خود مانند؛ راه اندازی بخش بچه ها، تکمیل بخش منابع دیجیتالی، حضور اندیشمندان و نویسندگان بزرگ برای رونمایی آثار، بزرگداشت و نکوداشت چهره های فرهنگی، کتابخوانی توسط بزرگان شعر و ادب و ده ها برنامه دیگر، راه و اهداف خود را تداوم خواهد بخشید.
با مردم که در این کتابخانه حضور گسترده و بی نظیر داشتند درد دل می کنیم؛ آیا تاسیس یک کتابخانه هم در یک مجموعه تجاری که می خواهد سهمی در ارتقاء فرهنگی کشور داشته باشد مستحق چنین نقدهای غیر منصفانه توسط بعضی از رسانه ها است؟
انتهای رپرتاژ آگهی
منبع: خبرگزاری ایسنا