داکا، شهر ریکشا - وبلاگ من

به گزارش وبلاگ من، داکا مرکز کشور بنگلادش ، شهری تاریخی با قدمت چندصدساله است. این شهر با حومه 12 میلیون و 300 هزار نفر جمعیت دارد.با وجودی که داکا در سال های اخیر رشد سریعی داشته ، هنوز مسائل متعددی دارد که فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن این که در شهر فرصت های اشتغال برای زنان خیلی کم است.داکا در دوره حکومت پادشاهان مغولی در قرن هفدهم میلادی، جهانگیر ناگار خوانده می شد و مرکز بزرگ تجارت جهان اسلام در شبه قاره هند بود اما داکا امروزی در

داکا، شهر ریکشا

ترجمه و تالیف: جهانگیر چراتی

داکا مرکز کشور بنگلادش ، شهری تاریخی با قدمت چندصدساله است. این شهر با حومه 12 میلیون و 300 هزار نفر جمعیت دارد.با وجودی که داکا در سال های اخیر رشد سریعی داشته ، هنوز مسائل متعددی دارد که فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن این که در شهر فرصت های اشتغال برای زنان خیلی کم است.

داکا در دوره حکومت پادشاهان مغولی در قرن هفدهم میلادی، جهانگیر ناگار خوانده می شد و مرکز بزرگ تجارت جهان اسلام در شبه قاره هند بود اما داکا امروزی در دوره استیلای بریتانیا بر شبه قاره در قرن نوزدهم روبه توسعه گذاشت و خیلی زود بزرگترین شهر بنگال پس از کلکته شد که حالا به کولکته تغییرنام داده است. پس از تقسیم هند در سال 1947 داکا مرکز کشور تازه بنگلادش شد.

داکای تازه مرکز سیاسی، فرهنگی و مالی کشور بنگلادش است. حدود 72 درصد ساکنان داکا باسوادند، در حالی که درصد بیسوادی در دیگر شهرهای بنگلادش بالاست.

از آنجا که سیل مهاجرت به داکا از دیگر جاهای بنگلادش گسترده بود، جمعیت شهر خیلی سریع افزایش یافته و معضلاتی برای آن ایجاد شده که یکی از آنها، مشکل ترافیک است. به همین علت، دولت ایجاد شهرک هایی را در حومه داکا در برنامه توسعه شهری خود قرار داده است. اجرای این برنامه سبب شده تا میلیون ها نفر در حومه شهر اقامت کنند.

با وجودی که داکا در سال های اخیر رشد سریعی داشته ، هنوز مسائل متعددی دارد که فقر گسترده مردم از جمله آنهاست، ضمن این که در شهر فرصت های اشتغال برای زنان خیلی کم است.

باران های سیل آسا

داکا در مرکز کشور بنگلادش واقع شده و رود بریگانا از کنارش می گذرد. شهر به دلتای سفلی رود گنگ دسترسی دارد.

داکا هوایی گرم و مرطوب دارد. این شهر روی نوار منطقه ها باران خیز حاره واقع شده است که گاه باران هایی سیل آسا، خانه های زیادی را ویران می کند و هزاران نفر آواره و بی خانمان می شوند.

میانگین دمای سالانه شهر 25 درجه سانتیگراد است. 80 درصد باران سالانه شهر بین ماه های می و سپتامبر می بارد. بارش سالانه باران در داکا بیش از 1800 میلی متر است.

یکی از معضلات داکا، سطح پایین بهداشت عمومی است که هرساله جان هزاران نفر را می گیرد. آلودگی هوا و آب شهر پیوسته در حال فزونی است.

پلیس داکا در سال 1976 تشکیل شد و 6000 نیرو در 12 مرکز پلیس داشت؛ اما با افزایش جمعیت شهر، تعداد مراکز به 33 و شمار نیروها به 23 هزار نفر افزایش یافته است. با این همه، جرم و جنایت در شهر فزونی گرفته است.

مشکل اصلی پلیس، نداشتن وسایل و تجهیزات پیشرفته است. به همین علت برخی وقت ها برای مقابله با آشوب و ناامنی، نیروهای ارتش هم به کمک پلیس می فرایند.

400 هزار ریکشا در شهر

داکا را می گردد شهر ریکشا نامید. در این شهر شمار زیادی از مردم ریکشا یا اتوریکشا دارند و با حمل مسافر، زندگی خود و خانواده اشان را می گذرانند. در شهر داکا حدود 400 هزار ریکشا وجود دارد. همین نشان می دهد که شغل درصد درخور توجهی از مردم شهر راننده ریگشا هستند.

آنهایی که وضع مالی بهتری دارند، با اتوریکشا کار می کنند و بقیه مجبورند خودشان ریکشای خود را بکشند و مسافران را جابه جا کنند. بسکمک از مردم شهر کارهای سطح پایین خدماتی انجام می دهند و حدود 800 هزار نفر در صنایع بافندگی مشغول به کارند.

بسکمک از روستانشینان برای فرار از فقر و یافتن شغلی، به داکا می فرایند و حاضرند با روزی کمتر از 10 دلار کار کنند تا شکمشان سیر گردد.

زبان رسمی

بنگالی، زبان رسمی بنگلادش است که بیشتر اهالی داکا به آن تکلم می کنند، البته لهجه های گوناگونی را می شنوید.

کالج 109 ساله

کالج داکا، با قدمت 109 سال شهر داکا شمار زیادی کالج و دانشکده دارد که قدیمی ترین آنها، کالج داکاست که در دوره هند بریتانیا در 1840 تاسیس شد و اعتباری بین المللی دارد. کالج ها و دانشگاه های داکا، به دولتی و خصوصی تقسیم می شوند و دانشجویان می توانند تا مقطع دکترا در رشته های مختلف تحصیل کنند.

دانشگاه داکا، بزرگ ترین دانشگاه دولتی در بنگلادش، با 30 هزار دانشجو و 1300 استاد است. این دانشگاه، 18 مرکز تحقیقاتی و 70 دانشکده، گروه آموزشی و موسسه دارد. دانشگاه جهانگیر ناگار و دانشگاه فناوری و مهندسی از دیگر مراکز معتبر آموزش عالی در شهر داکا محسوب می شوند.

به این مجموعه باید کالج پزشکی داکا و کالج پزشکی سلیم الله را افزود. در دانشگاه های داکا گهگاه اغتشاش های دانشجویی رخ می دهد و دانشجویان با پلیس درگیر می شوند.

مراکز سرگرمیی و جهانگردی

شهر داکا، مراکز سرگرمیی و جهانگردی متعددی دارد که اهالی شهر و جهانگردان از آنها استفاده می کنند. همین مراکز سبب شده تا داکا برای جهانگردان خارجی جذابیت زیادی داشته باشد و بنگلادش با جذب جهانگرد، درآمد خوبی را کسب کند.

قلعه لاله باغ، یکی از جاذبه های شهر است. این قلعه در سال 1678 میلادی بنا شده و در بخش کهنه شهر قرار گرفته. در همین بخش مساجد و بناهای قدیمی را می بینید که معماری خاص خود را دارند و شما را به سفری در دل تاریخ می برند. یکی از زیباترین این مساجد، مسجد حسین دالان است. موزه ملی شهر در قسمت شمالی آن واقع شده که به شهر تازه معروف است. در این موزه مجموعه ای ارزشمند و کم نظیر از آثار هنری، صنایع دستی هندوها و بودائیست های قدیمی و مغول نگهداری می گردد.

داکا یک باغ وحش بزرگ هم دارد که در آن حدود 2150 جانور از 191 گونه در معرض تماشای علاقه مندان قرار دارند. باغ وحش در زمینی به وسعت حدود 60 هکتار بنا شده و یک دریاچه بزرگ به وسعت 10 هکتار دارد که در آن انواع آبزیان به چشم می خورند. این باغ وحش در 23 ژوئن 1974 گشایش یافت.

جشنواره ها

در طول سال، چند بار در داکا جشنواره های هنری و فرهنگی برگزار می گردد. داکا مرکز برخی از بزرگ ترین جشنواره های هندوهاست. پس از مسلمانان، هندوها بیشترین جمعیت بنگلادش را تشکیل می دهند که 10 درصد از کل جمعیت این کشورند؛ اما سال نو در بنگلادش براساس تقویم بنگالی، روز اول ماه بویشاخ (Bioshakh) برابر با 14 آوریل است. در این روز شهر داکا و دیگر جاهای بنگلادش غرق نور و رنگ می شوند و مردم به شادی و جشن می پردازند. در اولین روز سال، جشنواره هایی برگزار می گردد که هنری، موسیقیایی، فرهنگی و اجتماعی هستند و هریک جلوه خاص خود را دارند. البته در 31 دسامبر، یعنی در آغاز سال نو میلادی نیز جشن سال نو برگزار می گردد، چون تقویم رسمی بنگلادش، میلادی است.

از آنجا که اکثریت مردم بنگلادش مسلمانند و این کشور، سرزمین اسلامی است، مردم اعیاد اسلامی، بویژه عید فطر و عید قربان را با شکوه تمام جشن می گیرند و به خرید عید و دید و بازدید می فرایند. برای مسلمانان بنگلادش، اعیاد فطر و قربان بسیار مهم تر از آغاز سال نو میلادی بنگالی است.

بوستان آبی

شهر داکا 2 بوستان سرگرمی دارد که مردم شهر در آنجا به گردش و ورزش همگانی می پردازند. یکی بوستان فانتزی پادشاهی و دیگر بوستان آبی ناندان است. بوستان ناندان یکی از بزرگ ترین جاذبه های جهانگردی و ورزشی داکاست. این بوستان استخرها و حوضچه های متعددی دارد که هریک با سلیقه خاصی ساخته شده اند. کسانی که از استخرهای این بوستان برای شنا استفاده می کنند، باید لوازم شخصی از جمله حوله همراه داشته باشند. البته خود بوستان تسهیلاتی دارد و کسانی که حوله و دیگر ملزومات شنا را نداشته باشند، می توانند در محل بوستان آنها را کرایه کنند و مبلغی بپردازند. بوستان آبی، استخرهای موج، سرسره های آبی، استخرهای خانوادگی، رودخانه خروشان مصنوعی و بسکمک دیگر از جاذبه های آبی را در خود دارد. کسانی که از استخر موج استفاده می کنند، این احساس در آنها بوجود می آید که گویی در دریا شنا می کنند و باید با موج دریا مقابله کنند. بوستان آبی ناندان همه روزه از 11 صبح تا 9 شب باز است، البته روزهای جمعه برنامه های نمایشی و فرهنگی سرگرم کننده هم ارائه می دهد. اتوبوس ها از چند نقطه شهر، علاقه مندان را به این بوستان می برند.

ورزش در داکا

شهر 12 میلیون نفری داکا، مرکز بنگلادش، امکانات و تسهیلات ورزشی گوناگونی دارد، اما باتوجه به جمعیت شهر که بسکمک شان فقیر یا کم درآمدند، امکانات ورزشی در دسترس همه نیست و از اماکن ورزشی خصوصی کسانی استفاده می کنند که وضع مالی بهتری دارند.

به همین علت درصد درخور توجه ای از مردم به طور منظم ورزش نمی کنند یا این که دسترسی به امکانات مناسب ورزشی ندارند، اما اینها سبب نمی گردد تا کسانی که دوستدار ورزش هستند، به سراغ فعالیت ورزشی مورد علاقه خود نفرایند.

مثلا بچه ها در کوچه ها، خیابان های خلوت یا خرابه ها و زمین های خاکی و گل آلود حاشیه شهر فوتبال بازی می کنند. البته مدارس و دانشگاه ها تا جای امکان، تسهیلاتی را برای ورزش کردن بویژه در ورزش های کریکت و فوتبال فراهم آورده اند.

فوتبال و کریکت، محبوب ترین ورزش ها در داکا و کل بنگلادش است. این دو ورزش در زمان سلطه بریتانیا، به بنگلادش که بخشی از بنگال بزرگ بود، راه یافت. درباره اهمیت کریکت در بنگلادش همین بس که مسابقات جام جهانی کریکت که معتفزونین رویداد این ورزش در جهان است، در سال 2011 در داکا برگزار خواهد شد. روزهای تعطیل خیلی از جوانان کریکت بازی می کنند، اما ورزشکاران این رشته که شمارشان کم هم نیست، هر روز کریکت بازی می کنند و تمریناتش را با جدیت انجام می دهند. شماری از بازیکنان کریکت بنگلادش حرفه ای هستند و درآمد خوبی دارند و در زمره قشر مرفه این کشور فقیر به حساب می آیند.

موج فوتبال

موج جهانی فوتبال به بنگلادش هم رسیده و این ورزش در داکا و دیگر شهرهای بنگلادش چنان پیشرفتی کرده که حتی کریکت را به ورزش دوم تبدیل کرده است. حالا بچه ها داکا و دیگر شهرهای بنگلادش با اشتیاق وصف ناپذیری دنبال توپ می دوند و آرزو می کنند روزی در تیم های مطرح این کشور بازی کنند یا به تیم ملی راه یابند. بزرگ ترین باشگاه ورزشی شهر داکا، محمدان نام دارد که تیم های فوتبال و کریکت آن در خارج از مرزهای بنگلادش نیز معروفیت دارند و موفقیت هایی به دست آورده اند. زمانی ناصر حجازی دروازه بان سابق تیم ملی ایران سرمربی تیم فوتبال محمدان بود و توانست این تیم را تا مراحل بالایی در جام باشگاه های آسیا بالا ببرد و به آن آوازه ای آسیایی بخشید.

باشگاه ورزشی محمدان در سال 1933 تشکیل شد و امروزه شمار زیادی از جوانان شهر داکا در روزهای تعطیل و دیگر روزها از امکانات این باشگاه استفاده می کنند.

تیم فوتبال محمدان، بازی های خود را در ورزشگاه ملی بنگلادش که گنجایش 32 هزار تماشاگر را دارد، برگزار می کند، اما از آنجا که شمار زیادی از اهالی شهر فقیرند و دغدغه ورزشی آنها کم است، ورزشگاه کوچک شهر 12 میلیونی داکا، خیلی وقت ها پر از تماشاگر نمی گردد.

تیم فوتبال محمدان بین سال های 1957 تا 1999، 15 بار قهرمان رقابت هاب باشگاه بنگلادش شد که البته چند دوره اول، این کشور بخش شرقی پاکستان، با نام پاکستان شرقی بود. محمدان بین سال های 1957 تا 1966 نیز 5 بار فاتح جام استقلال شد. تیم محمدان چند بار در مسابقات بین المللی که در داکا برگزار شد، به عنوان قهرمانی رسید. بیشترین توفیق این تیم در دوره مربیگیری ناصر حجازی کسب شده است.

پارک ملی وسیع

بزرگ ترین تفریگاه ورزشی و گردشی داکا، پارک ملی بنگلادش در 40 کیلومتری شمال شهر است. این پارک وسیع و زیبا و پردرخت، 1200 هکتار وسعت دارد. درخت های کهنسال جنگل آن با شکوه و زیبایند.

در این پارک تسهیلاتی برای پیک نیک و قایقرانی و فعالیت های مختلف ورزشی و سرگرمیی مهیاست. روزهای تعطیل هزاران نفر از اهالی داکا و شماری از جهانگردان خارجی به این پارک زیبای جنگلی می فرایند. علاقه مندان ورزش پیاده روی آنجا را مکانی مطلوب برای ورزش کردن می دانند و در مسیرهای جالب و رویایی اش، ساعت ها به پیاده روی و تماشای چشم انداز ها طبیعی جالب می پردازند. دریاچه های پارک جنگلی هم جاذبه های خاص خود را دارد.

قایق های پارویی و موتوری در اختیار دوستداران ورزش قایقرانی قرار می گیرد و آنها ساعت ها به این ورزش می پردازند. باغ های سوراواردی و بالدا از دیگر گردشگاه های عمومی شهرند که علاقه مندان ورزش در طبیعت از آنها به طور گسترده استفاده می کنند.

منبع:http://www.jamejamonline.ir

/س

منبع: راسخون