علائم و درمان کهیر - وبلاگ من

به گزارش وبلاگ من، کهیر یک واکنش آلرژیک است که در بدن مشاهده می گردد. در زیر بعضی از علائم متنوعی که به شناسایی این بیماری به افراد یاری می نماید، ارائه شده است. این نوع بیماری پوستی بعضی مواقع می تواند تا چند ساعت و در موارد دیگر تا چند روز ادامه یابد.

کهیر یک بیماری پوستی است که اغلب در نتیجه بروز آلرژی یا واکنش های آلرژیک رخ می دهد. این بیماری معمولاً شامل تاول های دایره ای و بزرگی بر روی پوست می باشد. این تاول ها اغلب ماهیت خارش دار داشته و هر قسمت از بدن، اندام ها، گلو و تنه شایع ترین نواحی است که تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. علائم مختلف کهیر می تواند شامل واکنش های آلرژیک به انواع خاصی از غذاهای مصرفی، نیش حشرات یا نیش زنبور عسل باشد. این واکنش ها در نتیجه بروز واکنش آلرژیک به داروها یا گرده گیاهان نیز ممکن است ایجاد شود. بسته به دوره ای که این بیماری طول می کشد، کهیر می تواند ماهیت مزمن و یا حاد داشته باشد.

علائم کهیر

بثورات پوستی

آشکارترین علائم این بیماری ظهور بثورات پوستی می باشد. این بثورات در قالب تاول های بزرگ و سفید ایجاد می شود که متورم شده و ممکن است در مقدار های مختلف ظاهر شوند. بعضی مواقع، یک تاول منفرد ممکن است منطقه بزرگی از پوست را پوشش دهد.

اغلب اوقات یک ناحیه آسیب دیده قرمز رنگ شده و احساس سوزش یا گزش وجود دارد. فرد ممکن است در ناحیه آسیب دیده خارش بسیار زیادی را احساس کند. بعضی مواقع، به واسطه خارش، پوست آسیب دیده بزرگتر و قرمزتر از منطقه ها دیگر پوست می باشد.

تاول ها دارای ویژگی های خاص بوده که ممکن است بزرگتر و یکنواخت تر باشند. این تاول ها ممکن است ناپدید شده و در همان محل و یا محل های دیگر در یک دوره زمانی دیگر مجددا ظاهر شود. این تاول ها معمولاً برای یک روز یا بیشتر مشاهده شده و علائم معین آن در مردان مشاهده می شود.

هنگامی که مرکز تاول فشرده شود، سفید رنگ شده و به صورت رنگ پریده یا سفید رنگ معین می شود.

برترین گزینه درمانی، در بعضی موارد، رهایی از شر آلرژن و تجویز داروهای آنتی هیستامین است که از تشدید علائم این بیماری جلوگیری می نماید.

آنژیوادم

یک بیماری مرتبط است که ممکن است همزمان با کهیر رخ دهد. در آنژیوادم، لایه های عمیق تری از پوست آسیب می بینند. تاول های ضخیمی در نواحی پوست مشاهده می شود که به شدت متورم می گردند. این تاول ها ممکن است به صورت تاول های کوچک ظاهر شده و حتی ممکن است بزرگ شوند.

درد و گرمی اغلب در این نواحی از پوست احساس می شود. این تورم به صورت آماس پوستی یا بافت زیرپوستی ظاهر می شود. آماس پوست ممکن است به مقدار ای بزرگ شود که حتی عملکرد اندام ها و سیستم های دیگر بدن را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

هنگامی که بچه ها مبتلا به کهیر می شوند، آماس پوستی ممکن است صورت و یا نواحی مرتبط آن ها را تحت تأثیر قرار دهد. در این مواقع مسائلی در تنفس و باز کردن چشم ها به ویژه در صورتی که آماس پوستی پلک آن ها را تحت تأثیر قرار دهد، ایجاد شود.

در چنین مواردی، در صورتی که تورم توسعه یابد، ممکن است احتیاج به دریافت اقدامات جراحی فوری مانند ﺗﺮاﻛﺌﻮﺳﺘﻮﻣﻲ یا نای شِکافی به منظور کاهش تورم وجود داشته باشد.

علائم دیگر

بعضی مواقع کهیر ممکن است اثرات سیستمیکی را به همراه داشته باشد. کهیر ممکن است به حدی شدید باشد که فرد درد شدید و بثورات پوستی را تجربه کند. بنابراین، این موارد می تواند منجر به بروز زخم های باز شوند که باعث افزایش حساسیت فرد به عفونت می گردند. علاوه بر این، ممکن است بعضی تغییرات در سیستم ایمنی فرد جهت مقابله با عفونت مشاهده شود. در بعضی موارد نادر، فرد ممکن است به مسائلی مانند تب، مسائل در غذا خوردن و اختلالات گوارشی دچار شود.

این ها علائم نسبتا مزمن کهیر می باشد.

بنابراین، علائم متنوعی وجود دارد که به مشخص گزینه های درمانی برای مقابله با این بیماری یاری می نماید. از آن جا که این بیماری معمولاً خود به خود رفع می شود و یک نگرانی عمده پزشکی به شمار نمی رود، بنابراین احتیاج به نگرانی جدی در این رابطه نیست. بعضی شیوه های ساده درمان خانگی مانند حمام آب خنک یا ولرم می تواند به کاهش کهیر و احساس سوزش ایجاد شده ناشی از این عارضه یاری کند. با این حال، در صورتی که تورم بیش از حدی در ناحیه آسیب دیده پوست مشاهده شد که باعث بروز مسائل تنفسی و درد شدید شد، بهتر است بلافاصله به پزشک مراجعه نموده و با مشورت پزشک در پی یافتن برترین گزینه های درمانی باشید.

درمان کهیر

همان طور که گفته شد کهیر بیماری ای است که به وسیله قرمز شدن و بالا آمدن نواحی آسیب دیده پوست تشخیص داده می شود. این بیماری می تواند مرتبط با هر دو واکنش های آلرژیک و غیر آلرژیک باشد. کهیر می تواند مزمن و یا حاد باشد. فرم حاد این بیماری معمولاً تا شش هفته ادامه می یابد، در حالی که فرم مزمن آن می تواند برای بیش از شش هفته به طول انجامد. این بیماری می تواند در هر بخش از بدن بروز کند.

گفتیم که این بیماری معمولاً به وسیله واکنش های آلرژیک ایجاد می شود. بنابراین، کهیر معمولاً به واسطه انتشار هیستامین به وسیله سلول های ماستوسیت خون توسعه می یابد که این موضوع نیز به نوبه خود باعث نشت مایعات از رگ های خونی سطحی می شود. این امر منجر به توسعه تورم می شود. توسعه کهیر می تواند به وسیله آلرژی به بعضی غذاها، داروها و بعلاوه نیش حشرات ایجاد شود. با این حال، علل قطعی بروز فرم غیر آلرژیک این بیماری هنوز معین نیست.

تعداد کمی از افراد این بیماری را به واسطه بعضی از اختلالات خود ایمنی توسعه می دهند. از طرف دیگر، کهیر رنگدانه ای به وسیله حضور سلول های بیش از حد ماستوسیت بر روی پوست ایجاد می شود. هنگامی که پوست تحریک شد، سلول های ماستوسیت هیستامین آزاد نموده و بنابراین این امر منجر به بروز کهیر یا بثورات پوستی می شود.

علاوه بر این ها، بعضی علل احتمالی دیگر مانند بیماری های ویروسی از جمله سرماخوردگی، عفونت روده ایجاد شده به وسیله باکتری هلیکوباکتر پیلوری، مسمومیت با هیستامین در رژیم غذایی، تنش و مواجهه با نور شدید خورشید، سرما و گرما نیز منجر به بروز کهیر می شود.

به غیر از علائم معین کهیر، این بیماری می تواند علائم دیگری مانند خارش، احساس سوزش و قرمزی را نیز ایجاد کند. کهیر می تواند مقدار و شکل خود را قبل از ناپدید شدن تغییر دهد.

درمان و مدیریت

چندین نوع از کهیر وجود دارد و بعضی از این موارد ماهیت ناشناخته دارند. شناسایی و پیشگیری از عوامل خاص تحریک نماینده این عارضه جهت مدیریت مناسب آن مهم است. با این حال، بعضی داروها وجود دارند که می توانند به کنترل علائم و نشانه های ایجاد شده به وسیله کهیر یاری نمایند.

متداول ترین داروی مورد استفاده، داروهای آنتی هیستامین است که به کاهش علائم کهیر حاد و مزمن یاری می نماید. آنتاگونیست های گیرنده H1 و H2، آنتی هیستامین هایی است که معمولاً برای این هدف به کار گرفته می شوند. بعضی از آنتاگونیست های گیرنده H1 و H2 شایع شامل دیفن هیدرامین، سیتریزین، هیدروکسی زین، سایمتیدین و رانیتیدین می باشند.

خواب آلودگی شایع ترین اثر جانبی است که بعد از مصرف آنتی هیستامین ها ایجاد می شود. اما بعضی از آنتی هیستامین ها در سال های اخیر پیشرفته اند که منجر به بروز خواب آلودگی نمی شوند. علاوه بر آنتی هیستامین ها، قرص های استروئیدی نیز بعضی مواقع در هنگام شیوع شدید کهیر مورد استفاده قرار می گیرد. اما با توجه به عوارض جانبی استروئیدها، آن ها معمولاً برای درمان طولانی مدت کهیر توصیه نمی شوند. داروهای سرکوب نماینده سیستم ایمنی نیز می توانند گاهی اوقات، در صورتی که بیماری کامل شدید شود، مورد استفاده قرار گیرند.

بعضی شیوه های ساده درمان خانگی مانند حمام آب خنک یا ولرم می تواند به کاهش کهیر و احساس سوزش ایجاد شده ناشی از این عارضه یاری کند. حتی کرم های موضعی و لوسیون ها با متانول و کامفور نیز به درمان این پدیده یاری می نمایند. دیگر کرم های موضعی که می تواند برای درمان کهیر استفاده شود شامل کرم های استروئیدی و کرم هایی است که حاوی دیفن هیدرامین و پراموکسین است.

برترین شیوه درمان کهیر، تشخیص و جلوگیری از بروز عوامل تحریک نماینده تا حد ممکن می باشد. در عین حال، شناسایی نوع دقیق کهیر برای مدیریت طولانی مدت آن نیز به همین مقدار اهمیت دارد. قبل از مصرف داروهای مربوط به کهیر باید با پزشک در این زمینه مشورت کرد.

منبع: Chandramita Bora - HealthHearty

منبع: راسخون