تبعات باز بودن سد زاینده رود برای چهارمحال و بختیاری - وبلاگ من

به گزارش وبلاگ من، عضو هیأت علمی دانشگاه شهرکرد گفت: تنها راه خارج شدن استان از نابودی منابع آب و رودخانه، احداث سد تنگ گزی است اما این طرح مسکوت مانده است.

مهدی پژوهش در گفت و گو با خبرنگار وبلاگ من، با اشاره به این که از بهمن ماه سال گذشته تاکنون، آب سد زاینده رود باز شده است، اظهار کرد: از آن موقع بیش از 850 میلیون متر مکعب آب به استان پایین دست سرازیر شده است.

وی افزود: حال این سوال مطرح است که باز شدن آب سد و خارج شدن این میزان آب برای چیست و چرا این امر همزمان با اتمام تونل گلاب رخ داده است؟ آیا باز شدن سد زاینده رود به دلیل کمبود آب شرب در اصفهان است؟ با توجه به گزارشات اخذ شده از بهمن ماه سال گذشته تاکنون هیچ گونه جیره بندی آب در اصفهان صورت نگرفته و کمبود آبی مشاهده نشده است.

پژوهش ادعا کرد: تونل گلاب به طور کامل بهره برداری و لوله هایی در داخل تونل گذاشته شده تا از این طریق آب با دبی 24 متر مکعب بر ثانیه از سد زاینده رود خارج و به وسیله حجت آباد، آب به رضوان شهر، نجف آباد و … منتقل گردد، و در نهایت با بهانه خشک شدن زاینده رود احداث سد تونل سوم کوهرنگ و راه اندازی بهشت آباد را دستور کار قرار دهند.

وی با اشاره به این که بدون بهشت آباد، گلاب برای استان اصفهان معنا نخواهد داشت، ابراز عقیده کرد: با فشار استان مجاور بر منابع آبی، شرایط به گونه ای می گردد که در انتهای فصل تابستان از لحاظ تأمین آب شرب مردم چهارمحال و بختیاری با مشکل روبرو شوند و جیره بندی آب صورت گیرد.

عضو کمیته صیانت از آب استان ابراز عقیده کرد: گلاب که بدون هیچ گونه مجوز زیست محیطی و بدون مجوز سازمان بازرسی رخ داده، متأسفانه با سکوت مسئولان کلان حق مردم چهارمحال و بختیاری تضییع شده است.

وی توضیح داد: صحبت هایی از سوی رئیس کمیته صیانت از آب در این خصوص اجرا شده اما متأسفانه واکنشی نشان داده نشد، از طرفی چند ماه دیگر زمان تبلیغات نمایندگان مجلس شروع خواهد شد که این امر موجب می گردد مسائل استانی فراموش شده و شرایط برای بحرانی جلوه دادن وضعیت آب استان اصفهان، فراهم گردد.

پژوهش گفت: از بهمن تا اردیبهشت ماه که چهارمحال و بختیاری نیازی به آب سد زاینده رود نداشته و سد برای تأمین آب شرق اصفهان باز شده است، سهم پس انداز شده آب استان چهارمحال و بختیاری چه مقدار بوده؟ و چه کسی باید این سهم را به کشاورزان استان بپردازد؟

وی ادامه داد: در صحبت های مسئولان اصفهان سهم آب چهارمحال و بختیاری از سد زاینده رود 80 میلیون متر مکعب بوده حال سوال اینجاست که 850 میلیون متر مکعب آب، بر اساس کدام قانون و کدام سهم نصیب استان اصفهان شده است؟

این عضو هیأت علمی دانشگاه شهرکرد افزود: بر اساس تصمیماتی که شورای عالی آب گرفته سهم استان از سد بیش از 237 میلیون متر مکعب بر سال است، چرا سهم استان کاهش یافته ولی سهم آب استان اصفهان از سد افزایش یافته است؟

وی تاکید نمود: تمام آبی که در پشت سد زاینده رود جمع آوری شده حاصل بارش ها و ورود آب رودخانه ها و چشمه ها از چهارمحال و بختیاری به سد بوده است و از پل اسکندری هیچ گونه آبی به واسطه توسعه کشاورزی در استان اصفهان و منطقه بالادست پل، به سد اضافه نشده است.

پژوهش ابراز عقیده کرد: بنابراین باید بر اساس سهم وارد شده از آب به سد زاینده رود، سهم چهارمحال و بختیاری 500 میلیون متر مکعب در سال می شد که این امر نشان می دهد برنامه ریزی های پنهانی بر روی آب سد زاینده رود صورت می گیرد.

عضو کمیته صیانت از آب استان افزود: زمانی که از منافع سد زاینده رود صحبت می گردد، زاینده رود از چم آسمان تا اصفهان تقسیم بندی شده ولی زمانی که ضررهایی ناشی از کمبود آب وجود دارد اصفهان ضررها را با چهارمحال و بختیاری شریک می گردد، به عبارت دیگر اگر آب مازاد باشد از آن اصفهان و اگر کمبود باشد باید از سهم چهارمحال و بختیاری کاسته گردد، حال این بر اساس چه قانونی معین می گردد؟

وی تاکید نمود: ضروری است تا اتمام فصل تابستان برای معین منابع آب استان های چهارمحال و بختیاری و اصفهان و استان هایی که صاحب بخشی از آب شده اند، برنامه ریزی صورت گیرد.

پژوهش اعلام کرد: آنچه مشاهده می گردد کوشش بعضی برای تخلیه آب سد زاینده رود، راه اندازی تونل بهشت آباد و احداث سد تونل سوم کوهرنگ است.

عضو کمیته صیانت از آب استان گفت: ضروری است مسئولان و نمایندگان استان به صورت صریح نظر و اعتراض خود را نسبت به باز شدن آب سد زاینده رود اعلام نمایند.

وی اظهار کرد: متأسفانه به دلیل عدم آگاهی مردم، تصورات در مورد زاینده رود به گونه ای است که می پندارند این سد از کوهرنگ شروع و تا تالاب گاوخونی ادامه دارد، در صورتی که تالاب گاوخونی شامل 11 زیر حوضه بوده که زاینده رود یکی از آن هاست و بیش از 85 تا 90 درصد آب سد زاینده رود را چهارمحال و بختیاری تأمین می نماید.

عضو کمیته صیانت از آب استان ادامه داد: در حالی که تنها پنج درصد از چهارمحال و بختیاری در این حوزه واقع شده است، چگونه است استان اصفهان که کمتر از 10 درصد از آب سد زاینده رود را تأمین می نماید باید بیش از 95 درصد آب را از آن خود بداند؟

وی گفت: چرا چشمه لنگان که 40 میلیون متر مکعب آب را باید به زاینده رود منتقل کند خشک است و در محل پل اسکندری آبی به زاینده رود اضافه نمی گردد؟

پژوهش با اشاره به این که اصفهان زاینده رود را از آن خود می داند، توضیح داد: زمانی که صحبت از حفاظت حوضه، لایروبی، حفاظت از بستر رودخانه و مراتع زاینده رود می گردد اصفهان خود را کنار کشیده و خط الراس سیاسی را مرز زاینده رود می داند، ولی زمانی که صحبت از آب می گردد از کوهرنگ تا تالاب را از آن خود می داند.

وی تاکید نمود: باید معین گردد چند درصد از آب زاینده رود بواسطه فراوری از آن اصفهان و چند درصد از چهارمحال و بختیاری است.

عضو هیأت علمی دانشگاه شهرکرد اعلام نمود: در صورتی که بعضی دست از کارهای غیرقانونی، تصرف زمین های موجود در کوهرنگ، تونل های غیرمجاز بهشت آباد و … بر ندارند، باید مسئولان استان به فکر راه اندازی سد تنگ گزی باشند.

عضو کمیته صیانت از آب استان با بیان این که تنها راه خارج شدن استان از نابودی منابع آب و رودخانه، احداث سد تنگ گزی است، و مطالعات آن به طور کامل انجام شده، ابراز عقیده کرد: به دلیل نفوذهایی که در سطح کلان وجود دارد، این طرح مسکوت مانده است، بنابراین ضروری است مسئولان استان آن را از حالت مسکوت خارج نمایند.