آیا ما واقعا به بیش از سه دوربین در گوشی های خود احتیاج داریم؟ - وبلاگ من

به گزارش وبلاگ من، روز به روز بر تعداد دوربین گوشی ها افزوده می گردد. سال 2018 نقطه شروع عرضه گوشی هایی با سه دوربین بود. ابتدا هواوی چنین ترندی را به وجود آورد و سپس ال جی نیز با گوشی V40 به این میدان پیوست.

در این بین سامسونگ تنها شرکتی است که فکر می نماید سه دوربین کافی نیست و این شرکت با گوشی گلکسی A9 2018، اولین گوشی چهار دوربینه جهان را عرضه کرد. البته این گوشی میان رده به حساب می آید و جزو پرچمداران سامسونگ نیست اما به هر حال این ایده که چهار دوربین را می توان در یک گوشی قرار داد، اولین بار با این گوشی به وجود آمد.

اما مگر دوربین های دوگانه چه چیزی کم دارند؟

دوربین های دوگانه در حالت کلی به پنج نوع تقسیم می شوند. معمولا به عنوان دوربین دوم، گاهی شاهد دوربینی برای سنجش عمق میدان، دوربین برای زوم دو برابری، دوربینی با زاویه دید عریض، دوربین سیاه و سفید برای ثبت بیشتر جزئیات و یا دوربینی با تمرکز روی عکاسی در شب هستیم.

دوربین های تله فوتو، زاویه عریض، سیاه و سفید و یا دوربین دوم برای عکاسی در شب نیز می توانند به عنوان دوربین سنجش عمق میدان استفاده شوند. در طرف مقابل، روی گوشی های ارزان تر، صرفا دوربینی ساده و دو مگاپیکسلی می بینیم که تنها وظیفه آن، سنجش عمق میدان است اما در پرچمداران، دوربین دوم، وظیفه دیگری علاوه بر سنجش عمق میدان خواهد داشت.

با اضافه کردن دوربین دوم به گوشی ها، مشخصا امکانات بیشتری نسبت به دوربین تکی در اختیار کاربران قرار می گیرد. اما انتخاب این دوربین دوم، یکی از سخت ترین کارها برای شرکت ها است.

ممکن است کاربران بخواهند عکس هایی فوق عریض ثبت نمایند. ممکن است برخی دیگر به زوم کردن در تصاویر علاقه داشته باشند و حتی برخی دوربینی برای عکاسی بهتر در شب را ترجیح می دهند. در این شرایط، شرکت ها تنها باید یک دسته از کاربران را انتخاب نمایند و دوربین دوم گوشی های خود رو انتخاب نمایند. از این رو همیشه پیدا می شوند کاربرانی که وجود دوربین دوم را غیر ضروری می دانند چرا که با احتیاجهای آن ها هماهنگی ندارد.

اگر یک دوربین دیگر اضافه کنیم چه؟

دوربین های سه گانه انعطاف بیشتری را برای کاربران به ارمغان می آورند. به جای اینکه تنها یک دوربین تله فوتو یا دوربین با زاویه عریض داشته باشند، می توانند هر دو دوربین را در گوشی خود داشته باشند. این یعنی کاربران علاوه بر دوربین اصلی با زاویه نرمال، به دو لنز دیگر برای دوربین خود دسترسی دارند که امکان بسیار خوبی است.

گوشی هواوی P20 پرو اولین گوشی بود که سه دوربین در بخش پشتی خود داشت. این گوشی از یک سنسور 40 مگاپیکسلی به عنوان دوربین اصلی، یک دوربین هشت مگاپیکسلی با زوم سه برابری برای دوربین دوم و یک دوربین 20 مگاپیکسلی سیاه و سفید بهره می برد. ترکیب این سخت افزار و نرم افزار در گوشی P20 پرو، به کاربران این امکان را می داد که عکس هایی فوق العاده در تاریکی شب ثبت نمایند و از نظر زوم نیز این گوشی هنوز یکی از بهترین های بازار است.

ویژگی زوم هایبرید در P20 Pro چیست؟

هواوی چند سالی است که از دوربین های مونوکروم یا همان سیاه و سفید برای بالا بردن جزئیات در سیستم دوربین خود استفاده می نماید. همچنین به دلیل کانتراست بالای این سنسور، از این دوربین برای زوم نیز استفاده می گردد. در گوشی P20 Pro با لنز زوم سه برابری و دوربین اصلی چهل مگاپیکسلی، این گوشی می تواند زوم اپتیکال سه برابری با کیفیت و همچنین زوم پنج برابری با کیفیت بسیار بالا داشته باشد که فوق العاده است.

گوشی ال جی V40 نیز از یک سیستم سه دوربینه استفاده نموده است. در گوشی ال جی، سنسور اصلی دوربین 12 مگاپیکسلی است و یک دوربین 12 مگاپیکسلی دیگر با زوم دو برابری هم در کنار این دوربین مشاهده می گردد. همچنین یک دوربین 16 مگاپیکسلی با زاویه دید عریض قرار گرفته که در مجموع سه فاصله کانونی عریض، معمولی و تله را برای کاربران این گوشی فراهم می نماید.

کاری که ال جی با ترکیب سه گانه دوربین انجام داد، چیز جدید و البته بسیار کاربردی است. حتی شرکت هواوی نیز در آخرین پرچمدار خود یعنی میت 20 پرو از ترکیب مشابه استفاده کرد. در گوشی میت 20 پرو شاهد همان دوربین اصلی و دوربین زوم گوشی P20 Pro هستیم با این تفاوت که دوربین سیاه و سفید با یک دوربین 20 مگاپیکسلی با زاویه دید عریض جایگزین شده است. هواوی همچنین با این ترکیب همچنان توانسته زوم سه و پنج برابری را در این گوشی هم قرار دهد که در مجموع دوربین این گوشی را نسبت به P20 Pro بهتر می نماید.

چهار دوربین چه توانایی دارد؟

سامسونگ فکر می نماید کاربران به یک دوربین دیگر در پشت گوشی احتیاج دارند و به این ترتیب چهار دوربین را در بخش پشتی گلکسی A9 2018 قرار داده است. سه دوربین از این سیستم مشابه دوربین های ال جی است و از لنز استاندارد، تله و عریض استفاده می نماید. علاوه بر این ها، شرکت سامسونگ یک دوربین 5 مگاپیکسلی دیگر در این سیستم قرار داده که وظیفه آن تنها سنجش عمق میدان است.

نکته جالب اینجاست که دوربین های تله و عریض هم می توانند برای سنجش عمق میدان استفاده شوند. حتی در گوشی های قبلی سامسونگ یعنی گلکسی نوت 8 و نوت 9 و همینطور گلکسی اس9 پلاس، شاهد استفاده از دوربین دوم با زوم دو برابری بودیم که این دوربین برای سنجش عمق میدان و ثبت تصاویر پرتره کاربرد دارند. شاید دلیل استفاده سامسونگ از دوربین چهارم 5 مگاپیکسلی، این بوده که بتواند برای عکس های پرتره، عمق میدان بهتری را ثبت کند و تصاویر پرتره با دقت بالاتری ثبت شوند.

سیستم چهار دوربینه گلکسی A9 تنها راه استفاده از چهار دوربین نیست. ممکن است به زودی شاهد این باشیم که شرکتی دیگر از همین ترکیب استفاده کند با این تفاوت که دوربین 5 مگاپیکسلی سنجش عمق میدان را با یک سنسور سیاه و سفید یا یک دوربین تله فوتو با زوم بیشتر جایگزین نمایند. حتی می توان از یک دوربین مخصوص عکاسی در شب به جای دوربین سنجش عمق میدان استفاده کرد و یک سیستم چهار دوربینه خیلی خوب ساخت.

به طور کل آیا گوشی های چهار دوربینه می توانند ارزش افزوده بیشتری نسبت به سه دوربینه ها داشته باشند؟ کمی زود است که در این زمینه قضاوت کنیم اما به طور کل فعلا یک مانع بزرگ وجود دارد.

مشکل فضا!

بر خلاف دوربین های حرفه ای و DSLR که فضا و جا مشکل به حساب نمی آید، گوشی های هوشمند از کمبود فضا بهره می برند. این یعنی با وجود تمام سخت افزارهای گوشی از نمایشگر گرفته تا باتری و مادر برد، دیگر جای زیادی برای دوربین نمی ماند و از همین رو سنسور دوربین های موبایل خیلی کوچک تر از دوربین های حرفه ای است. بزرگ ترین نقطه ضعف همین سنسورهای کوچیک، عکاسی در نور کم است که طبیعتا عملکرد ضعیف تری از یک دوربین حرفه ای دارند. برای قیاس سایز سنسور دوربین های موبایلی با سنسور فول فریم، بگذارید بگوییم که کراپ یک سنسور موبایلی تقریبا حدود 7 است (البته سایز سنسور دوربین در گوشی ها متفاوت است و همه این سنسورها کراپ 7 ندارند). با این وجود، فراورینمایندگان موبایل در سال های اخیر مجبور شده اند بیشتر تمرکز خود را روی پردازش تصاویر پس از ثبت آن ها بگذارند. به همین ترتیب مسائلی مثل عکاسی در شب تا حدودی حل شده اند اما همچنان برای یک عکاس حرفه ای، یک دوربین حرفه ای بهتر است.

اضافه کردن دوربین بیشتر در پشت گوشی های در اندازه گوشی های امروزی یعنی باید از سنسورهای کوچکتری هم استفاده کرد که این موضوع در نهایت به کاهش کیفیت عکس های گرفته شده با این گوشی ها می انجامد. در چنین شرایطی حتی پردازش های پس از ثبت عکس نیز ممکن است برای ثبت یک نتیجه خوب کافی نباشد و این نقطه ضعف بزرگی است. اگر هم برای دوربین چهارم بخواهیم از سنسوری هم اندازه دیگر دوربین های یک گوشی استفاده کنیم، یعنی باید فضای بیشتری در برد گوشی ایجاد کرد که در این بین معمولا باتری راحت تر از بقیه قربانی می گردد. یا ممکن است در بخش طراحی، گوشی ها ضخیم تر شوند تا بتوان چهار دوربین واقعا خوب در یک گوشی قرار داد که این ها مسائل بزرگی هستند.

جدا از این موارد، اضافه شدن دوربین بیشتر لزوما به این معنی نیست که عکس های گرفته شده با یک گوشی بهتر خواهد شد. شرکتی که به دوربین های ضعیف مشهور است، در نهایت هر چقدر هم دوربین بیشتری به گوشی اضافه کند، باز هم باید انتظار همان کیفیت ضعیف را داشته باشیم با این تفاوت که حالا عکس های ضعیف را در حالت عریض و زوم هم خواهیم داشت!

هرچه باشد، در حال حاضر و با تکنولوژی کنونی، شرکت ها به این نتیجه رسیده اند که دو دوربین کافی نیست و به سمت دوربین های سه گانه می رویم. استفاده از دوربین بیشتر در حال حاضر بیش از اینکه سود داشته باشد، محدودیت دارد.

سوال بزرگ اینجاست که پس چه زمانی بالاخره می توانیم از امتیازات دوربین بیشتر بهره ببریم؟ فعلا می توانیم یک مثال را به شما نشان بدهیم.

عکس بالا مربوط به دوربینی می گردد با نام Light L16 که سال گذشته معرفی گردید و اگر شما هم تعداد دوربین ها را شمرده اید، درست متوجه شدید؛ این دستگاه از 16 سنسور دوربین مختلف بهره می برد. این شانزده دوربین با توجه به لنز های استفاده شده برای آن ها، فواصل کانونی مختلف از 28 تا 150 میلی متر را در اختیار کاربر می گذارند. در شرایطی که این شانزده دوربین با هم دیگر کار می نمایند، می توانند زوم بدون وقفه و نرم و یا عکس هایی 52 مگاپیکسلی در اختیار شما قرار دهند. به طور کلی روی کاغذ، این دوربین خیلی هیجان انگیز است.

اما آنالیز های خوبی از این دوربین منتشر نشده است. این دوربین احتیاج به پردازشگر قوی تری دارد تا بتواند تصاویر این 16 دوربین را در لحظه ترکیب و پردازش کند. همچنین عملکرد این دوربین در شب نیز خوب گزارش نشده و فعلا در حال حاضر پشتیبانی از فیلم برداری در Light L16 وجود ندارد و به طور خلاصه باید بگوییم این دستگاه یک شکست 16 دوربینه است.

البته که با بروزرسانی های نرم افزاری عملکرد Light L16 می تواند بهتر گردد اما در حال حاضر بیشتر به عنوان یک زنگ خطر برای فراوری نمایندگان اندرویدی به حساب می آید چراکه نشان می دهد دوربین بیشتر، یعنی مشکل بیشتر.

آن چیزی که هواوی در مراسم معرفی میت 20 پرو نشان داد، بیان می کرد که کاربران می توانند با گوشی های سه دوربینه نیز عکس ها و تصاویر فوق العاده ای ثبت نمایند. در برخی شایعات حتی شنیده می گردد که پرچمدار آینده سامسونگ یعنی گلکسی اس10 نیز از سیستم دوربین سه گانه بهره می برد و باید سال 2019 را سال دوربین های سه تایی بنامیم.

شما درباره این موضوع چه فکر می کنید؟ آیا شما هم با ما هم عقیده هستید که دوربین های چهارتایی فعلا زیاده روی هستند و احتیاجی به آن نیست؟

منبع: AndroidAuthority